ยุวกาชาดไทยได้รับการสถาปนาขึ้นเมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2465 โดยจอมพลสมเด็จ เจ้าฟ้ากรมพระนครสวรรค์วรพินิต อุปนายกผู้อำนวยการสภากาชาดสยามในขณะนั้น ได้ทรงมีพระดำริว่า สภากาชาดของบางประเทศได้ตั้งสภากาชาดแผนกเด็กขึ้น ที่เรียกตามภาษาอังกฤษว่า Junior Red Cross รับเด็กชาย – หญิงอายุไม่เกิน 18 ปีเป็นสมาชิก โดยมีวัตถุประสงค์ที่จะปลูกฝังเพาะนิสัยเด็กให้มีใจเมตตากรุณาต่อมนุษยชาติ ให้เป็นพลเมืองดี มุ่งทำประโยชน์แก่ชนหมู่มากนั้น มีผลดีจนประเทศอื่นๆ ได้จัดตั้งขึ้นบ้างในหลายประเทศ สมควรที่สภากาชาดไทยจะได้จัดตั้งขึ้นบ้าง
คำว่า “อนุกาชาด” ยังคงใช้อยู่ต่อมาจน พ.ศ. 2521 จึงได้เปลี่ยนมาเป็นยุวกาชาด โดยขยายเกณฑ์รับสมาชิกจาก 8 – 18 ปี เป็น 8 – 25 ปี โดยครอบคลุมถึงเยาวชนระดับ อุดมศึกษา และเยาวชนนอกโรงเรียน โดยที่งานยุวกาชาดเป็นงานที่เกี่ยวข้องกับเยาวชน งานยุวกาชาดจึงขึ้นอยู่กับกรมพลศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ และดำเนินงานภายใต้ การสนับสนุนของสภากาชาดไทย ยุวกาชาด คือ เยาวชนชาย-หญิง อายุระหว่าง 8 – 25 ปี ที่มีจิตใจเสียสละ อุทิศตนบำเพ็ญประโยชน์เพื่อส่วนรวม และสืบทอดอุดมการณ์ของกาชาดตามหลักการกาชาด 7 ประการ บทบาทหน้าที่ของยุวกาชาดทุกคน จึงต้องฝึกตนเองทั้งทางร่างกายและจิตใจ เพื่อการเตรียมพร้อมช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ในทุกโอกาสที่จะทำได้ เพื่อนมนุษย์ในที่นี้อาจ เริ่มจากบุคคลใกล้ชิด เช่น ครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนมนุษย์ในชุมชน หมู่บ้าน โรงเรียน หาโอกาสในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของชุมชน และให้ความร่วมมือช่วยเหลือ อย่างบริสุทธิ์ใจ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ
บรรณานุกรม
http://www.aksorn.com/event/event_detail.asp?id=63
ภาพประกอบ
http://www.kkw.ac.th
http://www.kkw.ac.th
ข้อมูลโดย : กลุ่มนักศึกษาฝึกงาน งานพัฒนาและจัดการสารสนเทศ ฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศห้องสมุด
