หนังสือ “พรานทุ่ง” เล่มนี้ได้เล่าเรียงถึงวิธีการทำมาหากินในท้องทุ่งตามกาลเทศะ แถบอำเภออู่ทอง ลำน้ำจระเข้สามพัน จังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งเป็นดินแดนเก่าแก่ผู้คนตั้งถิ่นฐานอาศัยสืบๆ กันมา นับด้วยพันปี โดยผู้เขียนได้ถ่ายทอดประสบการณ์อัน ซื่อๆ ตรงๆ การพึ่งพาอาศัยให้ชีวิต และอัตภาพ ดำเนินไปเป็นปรกติสมดุล มิใช่การลุยล่าล้างผลาญเยี่ยงฆาตกร เป็นสำนวนแบบไร้เลศนัยมีชีวิตชีวา เพียงเพื่อจะเผยแพร่ให้ผู้อื่นได้เห็นภาพและจินตนาการตามอย่างไม่ยาก
ชื่อเรื่อง: พรานทุ่ง
ผู้แต่ง: สัจภูมิ ละออ
สถานที่: ชั้น 5 อาคาร 1
สารบัญ
- กรงดักพังพอน : เพียงเหยื่อเน่าก็เข้าไปติดกับ หน้า ๑๗
- กระจู้ : สำหรับปลาไหลดวงจู๋ หน้า ๒๑
- กระสุน : เครื่องมือหากินแต่บรรพกาล หน้า ๒๕
- กับดักนกกระหรอด : หลงเหยื่อล่อก็ไปไม่รอด หน้า ๒๙
- ขอชักกบ : บางครั้งก็ชักงู หน้า ๓๕
- ข่ายดักนกกระทา : ขุนแผนแห่งดงดอน หน้า ๓๙
- ข่ายดักนกคุ่ม : มีปีกบินแต่ก็อยู่กินกลางดินดง หน้า ๔๙
- จับอึ่ง : หัวค่ำจับเดี่ยว ดึกๆ จับคู่ หน้า ๕๓
- ฉมวก : สยบนักร้องแห่งท้องนา หน้า ๕๙
- .. ..
- ลันดักปลาไหล : ปลายาวเอามาต้มเปรต หน้า ๑๗๑
- สวิงเคาะไข่มดแดง : มดตัวน้อยที่ล้มช้าง หน้า ๑๗๗
- สวิงช้อนกุ้ง : ว่างงานนามาจับสวิง หน้า ๑๘๑
- สุ่มปลา : ร้อนรูพันรูสนุกรูเดียว หน้า ๑๘๕
- หนังสติ๊ก : อาวุธล่านก หน้า ๑๘๙
- หน้าไม้ : อาวุธโบราณ หน้า ๑๙๕
- อวนลาก : จอมเขมือบแห้งคุ้งคลอง หน้า ๑๙๙
- ไอ้โง่ : ดักได้แม้ปลาฉลาด หน้า ๒๐๕
- เกี่ยวกับผู้เขียน หน้า ๒๑๐
