> พระราชประวัติ
> หน้าแรก
|
 |
 |
|
|
ศาสนธรรม : คือพรหมของบุตร องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงถือว่าบิดามารดาเป็นพรหมของบุตร เพราะพรหมนั้นมีคุณธรรม ๔ ประการ ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คุณธรรมทั้ง ๔ ประการนี้ เป็นความดีที่มีในผู้ที่เป็นบิดามารดา ซึ่งเป็นผู้มีพระคุณต่อบุตรอย่างยิ่ง ท่านมิได้หวังผลตอบแทนใดๆ แม้แต่น้อย เป็นคุณธรรมอันบริสุทธิ์ ในด้านการปกครอง แม้บิดามารดาจะมีความเมตตาต่อบุตรเพียงไร แต่ก็จะต้องตั้งอยู่ในขอบเขตของความดี ด้วยการใช้ปัญญาในการพิจารณาสงเคราะห์บุตร ในเมื่อสงเคราะห์แล้วไม่ได้ผล ก็ให้ทรงอุเบกขา และหลีกเสียซึ่งการสงเคราะห์ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสถึงจำพวกของบุคคลไว้ ๔ จำพวก ได้แก่
อีกประการหนึ่งคือ อย่าให้ความเมตตาเกินกว่าระเบียบวินัย เพราะถ้าไม่มีระเบียบวินัย จะเมตตาไปอย่างไรก็ไร้ผล ก่อให้เกิดความไม่สงบ วุ่นวาย แต่หากว่าคนที่เลว ขาดระเบียบวินัย หันกลับมาเอาดีได้ ทำตามระเบียบวินัยได้ ก็สมควรจะให้อภัย และเมตตาต่อเขาได้ ตามที่ได้ทราบกันเป็นอย่างดี ถึงระบบการปกครองที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราชทรงใช้ปกครองในสมัยสุโขทัย ว่าเป็นระบบพ่อปกครองลูก หรือ บิดาปกครองบุตร นั่นหมายถึง พ่อขุนรามคำแหงมหาราชได้ทรงนำหลักคุณธรรมอันประเสริฐ มาเป็นพื้นฐานเพื่อใช้ในการบริหารปกครองบ้านเมือง พระองค์ทรงกระทำโดยเสมอภาค ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนใดๆ จากประชาชน นอกจากมุ่งหวังให้ประชาชนทุกคนผู้เปรียบเสมือนบุตรของพระองค์ ล้วนแต่มีความสุข ปัญหาสิ่งใดที่ทำให้เดือดเนื้อร้อนใจ หากไม่เกินวิสัยแล้ว พระองค์จะทรงช่วยเหลือเสมอ ก่อให้เกิดความสงบสุขร่มเย็นไปทั่วราชอาณาจักร เพราะพระปรีชาสามารถในการบริหารปกครองบ้านเมืองด้วยระบบดังกล่าวนี้ จึงอาจกล่าวได้ว่า พระองค์ทรงเป็นพรหมของบุตร โดยแท้. |
|
|
ธนกร ช่อไม้ทอง : เรียบเรียง |
|