> พระราชประวัติ
> หน้าแรก
|
 |
 |
|
|
ศาสนธรรม : ทรงศีล ศรัทธา (๑)
"พ่อขุนรามคำแหง
เจ้าเมืองสุโขทัยนี้
ทั้งชาวแม่ชาวเจ้า
ท่วยปั่วท่วยนาง
ลูกเจ้าลูกขุนทั้งสิ้นทั้งหลาย
ทั้งผู้ชายผู้หญิง ฝุงท่วยมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา
ทรงศีลเมื่อพรรษาทุกคน"
ชาวสุโขทัย มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ต่างทรงศีลเมื่อเข้าพรรษา ในที่นี้ แสดงให้เห็นว่าชาวสุโขทัยนั้น เคารพในคำสั่งสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างยิ่ง คำว่าทรงศีลเมื่อพรรษา เทียบได้กับการถือบวชเข้าวัดฟังธรรม อย่างน้อยก็จัดเป็นกิจวัตรอย่างหนึ่ง ที่ยึดถือปฏิบัติกันอย่างสม่ำเสมอถ้วนหน้าในช่วงฤดูพรรษา ศีลบารมี เป็นการรักษากายวาจาใจให้เรียบร้อย แม้ในศิลาจารึกจะมิได้ระบุเจาะจงว่าหมายถึงศีลในระดับใด แต่หากเป็นที่เข้าใจโดยทั่วไป ถึงคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พุทธศาสนิกชนผู้เป็นฆราวาสนั้น จะทรงศีล ๕ อยู่เป็นเบื้องต้น และทรงศีล ๘ ในวันธรรมสวนะ ศีล เป็นการป้องกันการเข้าสู่อบายภูมิ การปฏิบัติในศีลบารมีนี้ แสดงให้เห็นว่าชาวสุโขทัยจะต้องประกอบไปด้วยทานบารมี หรือแม้แต่อภัยทาน มีความเมตตา ตลอดจนความกรุณา อยู่เป็นพื้นฐาน ********* เนกขัมมบารมี เนกขัมมะ เป็นการถือบวช ไม่ว่าจะเป็นการถือบวชโดยทั่วไป หรือถือบวชด้วยใจก็ตาม สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแนะนำกัลยาณชนผู้ถือบวชในระยะแรก ให้ระงับนิวรณ์ ๕ ประการ ชาวสุโขทัยจึงน่าจะยึดถือเอาคำสั่งสอนมาปฏิบัติตามนั้น คือ
ศรัทธา คือ ความเชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ ได้แก่การเชื่ออย่างมีเหตุผล ๔ อย่าง
๑. กรรมศรัทธา
เชื่อกรรม เช่น เชื่อว่าทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว
********* (๓) "ขุนผู้ใดถือเมืองสุโขทัยนี้แล้ ไหว้ดีพลีถูก เมืองนี้เที่ยง เมืองนี้ดี" ข้อความนี้กล่าวถึง "เทวดาพลี" คือ การบวงสรวงหรือการทำบุญอุทิศเทวดา นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของพลีกรรม ๕ ประการ คือ ๑. ญาติพลี
สงเคราะห์ญาติ
********* (๔) "๑๒๐๗ ศกปีกุน ให้ขุดเอาพระธาตุออก ทั้งหลายเห็นกระทำบูชาบำเรอแก่พระธาตุได้เดือนหกวัน" ข้อความนี้กล่าวถึง "การบูชา" คือการแสดงความเคารพนับถือ ๑. อามิสบูชา
การบูชาด้วยอามิส
คือสิ่งของ
********* |
|
|
ธนกร ช่อไม้ทอง : เรียบเรียง |
(๑) คำจารึกด้านที่ ๒, (๒), (๓) คำจารึกด้านที่ ๓, (๔) คำจารึกด้านที่ ๔ |