พระประจำวันพุธ เวลากลางคืน: ปางป่าเลไลยก์

ถ่ายเมื่อ 6 ก.พ. 68

ถ่ายเมื่อ 6 ก.พ. 68
“พระประจำวันพุธ (กลางคืน)” หรือที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในนาม “ปางป่าเลไลยก์” ที่มาจากคำเดิมว่า “ปาลิเลยยกะ” ถือเป็นปางที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวสูง ในคติความเชื่อเรื่องพระประจำวันของสังคมไทย ซึ่งแสดงถึงพระพุทธองค์ในพระอิริยาบถประทับนั่ง ห้อยพระบาท โดยมีช้างและลิงอยู่เคียงข้าง พระพุทธรูปปางนี้สะท้อนถึงการผสานความหมายระหว่างพุทธประวัติกับระบบความเชื่อทางโหราศาสตร์ท้องถิ่นที่ซับซ้อน โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับ “พระราหู” บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และสังเคราะห์ประเด็นร่วมที่ปรากฏในงานเขียนของผู้เขียนหลายท่าน เพื่อนำเสนอภาพรวมเชิงวิชาการของแนวคิดนี้
การทบทวนวรรณกรรม
จากการประมวลเอกสารที่เกี่ยวข้อง (กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม, 2558; รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง, 2553; วัดป่ามหาชัย, ม.ป.ป.; สุริยะบุตร เรื่องเล่า, 2566; เสฐียรพงษ์ วรรณปก, 2558; Brian E. Smith, ม.ป.ป.) สามารถวิเคราะห์ประเด็นที่สอดคล้องกันเกี่ยวกับ “พระประจำวันพุธ เวลากลางคืน” ได้ดังต่อไปนี้
พุทธลักษณะและพุทธประวัติ
ประเด็นร่วมที่ชัดเจนที่สุด คือ การที่ระบุตรงกันถึงพุทธลักษณะและพุทธประวัติของ “ปางป่าเลไลยก์” จากแนวคิดของ กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม (2558, น. 80) ได้อธิบาย พุทธลักษณะของปางนี้ไว้ว่า อยู่ในพระอิริยาบถประทับนั่งห้อยพระบาท ประทับบนก้อนศิลา พระหัตถ์ซ้ายวางคว่ำบนพระชานุ (เข่า) พระหัตถ์ขวาวางหงายบนพระชานุ มักมีรูปช้างถวายกระบอกน้ำ และลิงถวายรวงผึ้งอยู่เคียงข้าง โดยอ้างอิงถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งพระพุทธองค์เสด็จไปประทับในป่าเลไลยก์เพียงลำพัง โดยในป่านั้นมีพญาช้างปาลิไลยก์และลิงมาคอยอุปัฏฐาก
การสังเคราะห์เข้ากับคติโหราศาสตร์ (พระราหู)
ประเด็นร่วมประการสำคัญ คือ การเชื่อมโยง “ปางป่าเลไลยก์” เข้ากับ “วันพุธ (กลางคืน)” ซึ่งในระบบโหราศาสตร์ไทยหมายถึง “พระราหู” จากแนวคิดของ รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง (2553, น. 50-51) การกำหนดพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ให้สัมพันธ์กับเทวดาพระเคราะห์ มีความเชื่อมโยงโดยตรงกับตำรา “มหาทักษาพยากรณ์” เพื่อประโยชน์ในการสะเดาะเคราะห์ ในระบบนี้ วันพุธจะถูกแบ่งเป็นสองช่วง โดย “พระพุธ (กลางคืน)” จะถูกแทนด้วย “พระราหู” (เทวดาพระเคราะห์องค์ที่ 8) และ “ปางป่าเลไลยก์” ก็ถูกกำหนดให้เป็นพระพุทธรูปสำหรับบูชา
แนวคิดเรื่องการจับคู่นี้ สอดคล้องกับข้อมูลอย่างเป็นเอกฉันท์ (กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม, 2558; วัดป่ามหาชัย, ม.ป.ป.; สุริยะบุตร เรื่องเล่า, 2566; Brian E. Smith, ม.ป.ป.) ต่างระบุว่า “ปางป่าเลไลยก์” เป็นพระประจำ “วันพุธ เวลากลางคืน”
วิวัฒนาการของเรื่องเล่า
แม้ว่าผู้เขียนส่วนใหญ่จะเล่าเรื่องราวโดยมีทั้งช้างและลิง (กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม, 2558; สุริยะบุตร เรื่องเล่า, 2566) แต่ในเชิงวิชาการ มีการตั้งข้อสังเกตถึงวิวัฒนาการของเรื่องเล่านี้ จากแนวคิดของ เสฐียรพงษ์ วรรณปก (2558, น. 204) ได้ให้ข้อสังเกตเชิงวิเคราะห์ไว้ว่า ในพระไตรปิฎก กล่าวถึงเพียงพญาช้างปาลิเลยยกะที่มาอุปัฏฐากพระพุทธองค์เท่านั้น แต่ในอรรถกถา ได้มีการเพิ่มลิงเข้ามาอีกตัวหนึ่ง ซึ่งลิงตัวนี้ได้ถวายรวงผึ้งแด่พระพุทธเจ้า เรื่องราวของลิงที่เพิ่มเข้ามานี้เองที่ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของภาพจำ “ปางป่าเลไลยก์” ในพุทธศิลป์ไทย
การวิเคราะห์เอกสารเกี่ยวกับ “พระประจำวันพุธ (กลางคืน)” หรือ “ปางป่าเลไลยก์” แสดงให้เห็นประเด็นร่วมที่สอดคล้องกันอย่างชัดเจน (กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม, 2558; รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง, 2553; วัดป่ามหาชัย, ม.ป.ป.; Brian E. Smith, ม.ป.ป.) ในแง่ของการระบุพุทธลักษณะ นั่งห้อยพระบาท มีช้างและลิง และการอ้างอิงพุทธประวัติตอนเสด็จพักในป่าเลไลยก์ ประเด็นสำคัญในเชิงวิชาการมี 2 ประการ ประการแรก คือ การกำหนดปางนี้ให้เป็น “พระประจำวันพุธ (กลางคืน)” เป็นผลมาจากการสังเคราะห์ทางวัฒนธรรม เพื่อผนวกพุทธศาสนาเข้ากับคติโหราศาสตร์ “มหาทักษาพยากรณ์” โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับ “พระราหู” (รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง, 2553, น. 51) ประการที่สอง คือ พุทธประวัติที่ใช้ประกอบปางนี้ โดยเฉพาะการมีอยู่ของลิง เป็นเรื่องเล่าที่มีวิวัฒนาการและการเพิ่มเติมรายละเอียดในคัมภีร์รุ่นหลัง (เสฐียรพงษ์ วรรณปก, 2558, น. 201) ซึ่งสะท้อนพลวัตของความเชื่อและพุทธศิลป์ในสังคมไทย
นักศึกษาสามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่
อ้างอิงข้อมูลจาก:
กรมศิลปากร, กระทรวงวัฒนธรรม. (2558). พระพุทธรูปปางต่าง ๆ (พิมพ์ครั้งที่ 4). รุ่งศิลป์การพิมพ์.
รุ่งโรจน์ ธรรมรุ่งเรือง. (2553). รู้เรื่องพระพุทธรูป. มิวเซียมเพรส.
วัดป่ามหาชัย. (ม.ป.ป.). พระประจำวันเกิด ทั้งเจ็ดวัน. https://www.watpamahachai.net/Document6.htm
สุริยะบุตร เรื่องเล่า. (2566). พระพุทธรูปประจำวันเกิด:พุธกลางคืน ประวัติ พระปางป่าเลไลยก์ คาถาท้าวเวสสุวรรณ(ภาณยักษ์) [วิดีโอ]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=q0xBz1xXMl4
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2558). พระพุทธจริยวัตร ๖๐ ปาง (พิมพ์ครั้งที่ 3). สยามปริทัศน์.
Brian E. Smith. (ม.ป.ป.). รู้จัก พระประจำวันเกิด 7 วัน มีที่มาอย่างไรบ้าง?. https://109menu.com/articles/รู้จัก-พระประจำวันเกิด-7/


			
