Wednesday, October 15, 2025

นิทรรศการและสื่อส่งเสริมการศึกษา

ผลิตและพัฒนาโดย หน่วยเทคโนโลยีส่งเสริมการศึกษา ฝ่ายเทคโนโลยีห้องสมุด สำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง

นิทรรศการนิทรรศการสื่อส่งเสริมการศึกษาสามโลกนิทัศน์ (2561-2562)เปรตภูมิ

หุ่นจำลองเปรตพรานล่าเนื้อ

หุ่นจำลองเปรตพรานล่าเนื้อ
ผลิตโดย: นายกฤษดา เรืองสถาน
นักวิชาการโสตทัศนศึกษาชำนาญการ

หุ่นจำลอง

เปรตพรานล่าเนื้อ

การผลิตหุ่นจำลองเปรตพรานล่าเนื้อ เพื่อเป็นสื่อส่งเสริมการศึกษาเนื้อหาวรรณคดีสุโขทัย ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ใน พระมหาธรรมราชาที่ 1 ลิไทย พระมหากษัตริย์องค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์พระร่วง (กรมศิลปากร, 2556, หน้า 75) ในส่วนของเปรตภูมิ เพื่อให้เข้าใจเนื้อหาวิชาการที่เป็นนามธรรมในรูปแบบรูปธรรมได้ ซึ่งทางมหาวิทยาลัยรามคำแหง มีการเรียนการสอนในกระบวนวิชาวรรณคดีสุโขทัย (THA 2201) ด้วย นอกจากนี้ยังผลิตเพื่อถ่ายทอดวิธีการตีความเนื้อหาทางวิชาการ เพื่อผลิตเป็นสื่อส่งเสริมการศึกษา ที่ส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้และความเข้าใจที่มากขึ้นได้ในผู้เรียน ซึ่งทางมหาวิทยาลัยรามคำแหง มีการเรียนการสอนในกระบวนวิชาการจัดนิทรรศการทางการศึกษา (ECT 3805) รวมถึงนักศึกษาที่ศึกษาเกี่ยวกับการผลิตและใช้สื่อการศึกษา เช่น สาขาปฐมวัย (สถิตินักศึกษาที่เข้ารับฟังการบรรยายพิเศษเกี่ยวกับการผลิตสารสนเทศนิทรรศการทางการศึกษา) โดยมุ่งหวังให้นักศึกษาสามารถนำความรู้ดังกล่าวไปปรับใช้ในการเรียนและการทำงานได้

หุ่นจำลองเปรตพรานล่าเนื้อ
เพื่อสื่อสารสะท้อนถึงความทุกข์ทรมาน
จากการทำบาปด้วยการฆ่าสัตว์ ตัวชีวิต

ตามคติความเชื่อเกี่ยวกับไตรภูมิ กล่าวว่า กามภูมิ จะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ได้แก่ 1. สุคติภูมิ 2. ทุคติภูมิ หรือ อบายภูมิ และเปรตภูมิจัดอยู่ในกลุ่มทุคติภูมิ (กรมศิลปากร, 2556, หน้า 79) เพราะ เปรตภูมิ  เป็นดินแดนที่อยู่ของผู้ไร้ความสุข ซึ่งทุกข์ทนน้อยกว่านรกภูมิแต่ก็ห่างไกลจากความสุขอยู่มากนัก หากผู้ที่เคยเกิดในนรกภูมิแต่ชดใช้กรรมยังไม่หมด ยังคงเหลือเศษบาปอยู่ ก็จะต้องมาเกิดในเปรตภูมิต่อ เพื่อชดใช้กรรมให้หมดสิ้นจนกว่าจะพ้นกรรม (สกายบุ๊กส์, 2550, หน้า 66) ทั้งนี้ไตรภูมิกถามีคุณค่าด้านศาสนา สามารถนำหลักธรรมสำคัญมาถ่ายทอดได้อย่างมีอรรถรส สามารถทำให้ผู้อ่านเข้าใจเรื่องผลแห่งกรรมได้ วรรณคดีเรื่องนี้สามารถใช้อบรมสั่งสอนประชาชนให้กระทำความดีและเกรงกลัวต่อบาปได้ (กรมศิลปากร, 2556, หน้า 94) ดังเช่นกรณี เปรตพรานล่าเนื้อ

กรมศิลปากร (2555) ได้กล่าวไว้ใน ไตรภูมิกถาฉบับถอดความ ว่า เปรตพรานล่าเนื้อ ในช่วงเวลากลางวันพวกเขาจะถูกยิง ตี แทงและฆ่า นอกจากนั้นยังมีหมาตัวใหญ่เท่าช้างไล่กัดกินเนื้อพวกเขา จะต้องทนทุกขเวทนาดังนี้ตลอดเวลา แต่พอถึงเวลากลางคืนพวกเขาจะกลายเป็นเทวดา มีนางฟ้าจำนวนมากเป็นบริวารและได้เสวยสมบัติทิพย์ดังเช่นเทวดาองค์อื่น ๆ เหตุผลที่พวกเขาเป็นดังนี้ทุกวันทุกเดือนจนกว่าจะสิ้นบาปกรรมนั้น เพราะในชาติก่อนพวกเขาเหล่านี้เป็นพราน ในเวลากลางวันเข้าป่าล่าเนื้อ แต่พอถึงเวลากลางคืนพวกเขารักษาศีล บำเพ็ญบุญ แต่ด้วยบาปกรรมที่พวกเขาฆ่าชีวิต ล่าสัตว์ จึงถูกตี แทง ฆ่า และถูกหมาตัวเท้าช้างไล่กัดกินเนื้อพวกเขา เพราะเปรตพวกนี้ทำบาปไว้เวลากลางวัน พวกเขาจึงทนทุกข์เฉพาะเวลากลางวันและด้วยผลบุญที่เขารักษาศีลเวลากลางคืน พวกเขาจึงได้เกิดเป็นเทวดา ที่มีนางฟ้ามากมายเป็นบริวาร เสวยสมบัติเวลากลางคืนทุกคืน สอดคล้องกับสกายบุ๊กส์ (2550, หน้า 75) ได้กล่าวไว้ใน เล่าเรื่องไตรภูมิพระร่วง ฉบับการ์ตูน ว่า มีเปรตพวกหนึ่งที่ต้องทุกข์ทรมานจากบาดแผล เพราะผลกรรมที่พวกเขาเคยเป็นนายพรานใช้อาวุธ มีด ธนู หน้าไม้ ปืน ล่าสัตว์ นั่นเอง

เมื่อเราได้ข้อมูลเบื้องต้นแล้วให้นำข้อมูลดังกล่าวมาบูรณาการร่วมกับ หลักการผลิตสื่อส่งเสริมการศึกษา หลักการจัดนิทรรศการ ลักษณะและพฤติกรรมของกลุ่มผู้เรียน รวมถึงงบประมาณ เพื่อนำมาออกแบบหุ่นจำลองที่สอดคล้องกับปัจจัยต่าง ๆ ที่กล่าวมาและประเมินโอกาสความสำเร็จได้ไม่น้อยกว่าร้อยละ 85

ซึ่งหุ่นจำลองเปรตพรานล่าเนื้อชิ้นนี้ ผลิตขึ้นมาด้วยวัสดุเหลือใช้ในอัตราร้อยละ 85 เพื่อเป็นการลดปริมาณขยะ อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และสามารถประหยัดงบประมาณได้ ด้วยวิธี Upcycle ดำเนินการออกแบบหุ่นจำลองโดยนายกฤษดา เรืองสถาน นักวิชาการโสตทัศนศึกษาชำนาญการ ซึ่งนำศิลปะไทยเป็นแนวทางหลักในการออกแบบ เนื่องจากเป็นวรรณคดีไทย โดยมีการปรับประยุกต์รูปแบบการ์ตูนเข้าไปในชิ้นงานด้วย เพื่อให้เกิดการเข้าถึงและเข้าใจที่ง่ายมากยิ่งขึ้นได้ในกลุ่มผู้เรียน ซึ่งจากสถิติการเข้าใช้บริการกลุ่มผู้เรียนมีช่วงอายุอยู่ระหว่าง 18 – 25 ปี โดยประมาณ อีกทั้งเพื่อลดทอนความน่ากลัวจากเนื้อหาให้ดูน่าสนใจดึงดูดการอยากเรียนรู้ที่มากขึ้น ตามที่แสดงในภาพ

นักศึกษาสามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่
ที่มา. จาก ไตรภูมิกถา หรือ ไตรภูมิพระร่วง (ปกใน), โดย พระมหาธรรมราชา 1 พญาลิไทย, 2526, กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร.
ที่มา. จาก เล่าเรื่องในไตรภูมิ (หน้าปก), โดย เสฐียรโกเศศ, 2542, นนทบุรี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

อ้างอิงข้อมูลจาก:

กรมศิลปากร, คณะกรรมการวรรณคดีแห่งชาติ. (2556). วรรณคดีแห่งชาติ เล่ม 1. กรุงเทพมหานคร : เอดิสัน เพลส โพรดักส์.

กรมศิลปากร, สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์. (2555). ไตรภูมิกถาฉบับถอดความ. ค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2565, จาก https://vajirayana.org/ไตรภูมิกถาฉบับถอดความ/บทที่-๓-แดนเปรต

สกายบุ๊กส์. (2550). เล่าเรื่องไตรภูมิพระร่วง (ฉบับการ์ตูน). ปทุมธานี : สกายบุ๊กส์.