> พระราชประวัติ 
 > พระราชบิดาแห่งอักษรไทย
 > พระเกียรติคุณแผ่ไพศาล 
 > ธรรมะในศิลาจารึก 
 > ปกิณกะ 
    .... พระบรมสาทิสลักษณ์  
    .... มุมมองนักวิทยาศาสตร์ 
    .... ไม่มีผู้ใดปลอมได้ 
    ....    
 > สัตยาธิษฐาน 

 > บรรณานุกรม 
 > คณะผู้จัดทำ 

 > หน้าแรก 

          คุณจิราภรณ์ ได้พยายามสำรวจสืบเสาะหาศิลาจารึกหรือโบราณวัตถุสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่ทำจากหินชนิดนี้ จากพิพิธภัณฑ์ วังและวัดหลายๆ แห่งทั้งในกรุงเทพๆ และต่างจังหวัด แต่ยังไม่พบสิ่งที่ต้องการที่พบแล้วไม่ทราบอายุ และที่มาก็มี คือ แท่นหินแกะสลักในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม เมื่อวิเคราะห์แล้วพบว่า มีองค์ประกอบใกล้เคียงกับศิลาจารึกหลักที่ ๑ แต่ไม่ทราบว่าทำขึ้นในสมัยใด และนำมาจากที่ใด จึงไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้

          การที่หินทรายแป้งชนิดนี้ ไม่มีหรือไม่ค่อยมีใช้ในสมัยรัตนโกสินทร์ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะหายาก หรือไม่เป็นที่นิยม 

          จากการศึกษาธรณีวิทยาและสำรวจแหล่งดินบริเวณจังหวัดสุโขทัยและจังหวัดใกล้เคียง พบว่าหินที่ใช้ในการทำศิลาจารึก โบราณวัตถุและโบราณสถานสมัยสุโขทัย ล้วนแล้วแต่นำมาจากหินในบริเวณจังหวัดสุโขทัยและจังหวัดใกล้เคียงทั้งสิ้น

          ต่อจากนั้นได้ทำการวิเคราะห์ ปริมาณแร่ธาตุบนตัวอย่าง ทั้งส่วนที่อยู่ที่ผิวและส่วนที่อยู่ด้านใน ด้วยเครื่องมือ Energy Dispersive X-ray Fluorescence Spectrometer ซึ่งเป็นเครื่องมือที่อาศัยหลักว่า เมื่อยิงลำแสงอิเล็กตรอนจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนไปยังผิวของตัวอย่าง ลำแสงของอิเล็กตรอนจะทำให้เกิดรังสีเอกซ์ (X-ray) ที่มีพลังงานต่างๆ ขึ้นอยู่กับชนิดของธาตุที่เป็นองค์ประกอบเมื่อวัดพลังงานของรังสีเอกซ์ที่เกิดขึ้น จะสามารถคำนวณหาปริมาณแร่ธาตุที่เป็นองค์ประกอบบนจุดเล็กๆ แต่ละจุดบนตัวอย่างได้ 

          เมื่อเปรียบเทียบผลการวิเคราะห์หลายๆ จุด บนตัวอย่างแต่ละตัวอย่างแล้วหาค่าเฉลี่ย พบว่าความแตกต่างขององค์ประกอบที่ผิวกับส่วนที่อยู่ข้างใน ของศิลาจารึกหลักที่ ๑ หลักที่ ๓ หลักที่ ๔๕ และหลักที่กล่าวถึงชีผ้าขาวเพสสันดร มีสัดส่วนใกล้เคียงกัน เช่น มีปริมาณ แคลเซี่ยม และแคลเซี่ยมออกไซด์ (ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของแร่แคลไซต์) ลดลงร้อยละ ๓-๑๐ ปริมาณอลูมิเนียม และอลูมิเนียมออกไซด์ (ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของแร่เฟลด์สปาร์ และแร่คลอไรต์) ลดลงร้อยละ ๒-๑๐ เป็นต้น

          การที่แร่ธาตุบางอย่างบนผิวของศิลาจารึก มีปริมาณแตกต่างจากเนื้อหินด้านใน ก็เพราะกระบวนการสึกกร่อนผุพังของหินเนื่องจากการกระทำของสิ่งแวดล้อมนั่นเอง  แร่เฟลด์สปาร์ ไม่ทนทานต่อการสึกกร่อนผุสลาย จึงมักละลายหรือสลายไปเป็นดิน แร่แคลไซต์ ละลายได้ดีในน้ำที่มีฤทธิ์เป็นกรดอ่อนๆ เช่น น้ำฝน น้ำใต้ดิน ฯลฯ ผิวของ ศิลาจารึกจึงมีแร่เหล่านี้ลดลง ส่วนแร่ควอร์ตซ์ ทนทานต่อการกระทำของสภาวะแวดล้อมได้ดี ปริมาณจึงไม่ลดลง

          การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไป เป็นกระบวนการที่ต้องอาศัยเวลา ไม่สามารถเร่งให้เกิดขึ้นในระยะเวลาสั้นๆ หรือทำเทียมเลียนแบบได้เหมือน 

อ่านหน้าที่ ๓ ......