ฤทธิ์และปรโยชน์ทางยาของคึ่นไฉ่: 1. ลดปริมาณการสร้างอสุจิ และลดอัตราการตั้งท้อง จากการวิจัยพบว่า ต้นคึ่นไฉ่และเมล็ดคึ่นไฉ่ มีฤทธิ์ลดปริมาณเชื้ออสุจิในสัตว์ทดลองตัวผู้ และลดอัตราการตั้งท้องของสัตว์ตัวเมีย

หอยหนึ่งตัว มีองค์ประกอบที่สำคัญที่ทำหน้าที่เปิดและปิดเปลือกหอย นั่นคือ ภายในเปลือกหอยจะมีเอ็นอยู่สองเส้น เอ็นทั้งสองจะทำหน้าที่คล้ายเชือก จะคอยดึงเปลือกทั้งสองข้างให้เปิดปิด แล้วทำไมหอยตายแล้วจึงอ้าปาก? สาเหตุมาจากเมื่อหอยตายลง จะทำให้เนื้อเยื่อหย่อนยาน ซึ่งถ้าเนื้อเยื่อหย่อนยานเมื่อไหร่ เจ้าหอยก็จะอ้าปากทันที ดังนั้น หอยที่ตายแล้วจึงอ้าปาก โดยไม่มีโอกาสได้หุบอีกเลย แต่ถ้าเอาน้ำร้อนลวกหอย มันจะอ้าปากขึ้น และเส้นเอ็นที่เกาะติดเปลือกหอยก็จะหลุดออกมา ที่มา: หนังสืออะไร อย่างไร และทำไม โดยทีมงานวิชาการ สำนักพิมพ์บุ๊คแบงก์ รวบรวมข้อมูลโดย: งานพัฒนาและจัดการสารสนเทศ ฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศห้องสมุด

ประเทศจีนราวปี พ.ศ. 297 “ใจก๊วย” เป็นผู้สำเร็จราชการแทนเจ้าชิวั่งตี่ มีหน้าที่คอยเพ็ดทูลแนะนำสิ่งต่าง ๆ ถวาย ได้รับหนังสือลับจากกองทัพตาด ให้กราบทูลแนะนำกษัตริย์ให้ยอมแพ้แก่ตาดจะปูนบำเหน็จให้ ด้วยความโลภใจก๊วยจึงทำตาม กองทัพตาดจึงเข้าเมืองได้ เณรเทศพระเจ้าพระเจ้าชิวังตี่ออกนอกประเทศ แล้วแต่งตั้งใจก๊วยเป็นกษัตริย์ขูดรีดจากประชาชน กังฟู (ขุนพลของพระเจ้าชิวั่งตี่) จึงรวบรวมผู้คนยกทัพเข้าตีเมืองหลวงได้ ครั้นกังฟูสิ้นชีวิตลง ชาวจีนระลึกถึงคุณงามความดี พร้อมใจสร้างศาลเจ้าเพื่อสักการะบูชา พร้อมกับรูปปั้นใจก๊วยไว้หน้าประตูศาลเจ้า ทุกวันที่ชาวจีนไปสักการะในศาลเจ้าของกังฟู จะเขกศรีษะรูปปั้นใจก๊วยทุกคน นานเข้ารูปปั้นหดหายเหลือแค่คอ เพื่อลงโทษให้สาสมจึงได้คิดทำขนมใช้แป้งปั้นเป็นตัวใจก๊วยไม่มีคอ ทอดน้ำมันกำลังเดือด ขนมชื่อ “อิ้วใจก๊วย” (ใจก๊วยถูกทอดในน้ำมัน) เมื่อขนมชนิดนี้เข้าในสมัยรัชกาลที่ 6 ใหม่ ๆ มีซิ้มแก่ ๆ หาบขนมนี้มาขายพร้อมกับปาท่องโก๋ (มีลักษณะคล้ายซาลาเปา แต่มีงาโรยหน้า) ปากก็ร้องขายขนมปาท่องโก๋ คนไทยซื้อขนมอิ้วใจก๊วยมารับประทาน โดยคิดว่าชื่อปาท่องโก๋เลยเรียกขนมชนิดนี้ว่า “ปาท่องโก๋” ติดปากมาจนทุกวันนี้ ที่มา: หนังสือสารคดีทวีปัญญา โดย ประยงค์ อนันทวงศ์ รวบรวมข้อมูลโดย: งานพัฒนาและจัดการสารสนเทศ ฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศห้องสมุด

แพทย์จีนแผนโบราณคิดว่า ในร่างกายมนุษย์ต้องมีสมดุลของ หยิน – หยาง ร้อน – เย็น ถ้าเสียสมดุลไปก็จะเกิดโรค กรณีของโรคหวัดแพทย์จีนจะมีทั้งหวัดร้อน และหวัดเย็น แยกตามอาการดังนี้ ถ้ามีอาการคัดจมูก น้ำมูกไหล มีไข้ต่ำๆ เสมหะสีเหลืองข้น ปวดหัว ปัสสาวะมีสีเข้มกว่าปกติ หงุดหงิด ไม่สบาย ครั่วเนื้อครั่นตัว แสดงว่าเป็น “หวัดเย็น” ถ้าเป็นหวัดแล้วมีอาการหนาวสะท้าน ซึม อ่อนเพลีย มือเท้าเย็น น้ำมูกใส เสมหะใส ปัสสาวะมาก แสดงว่าเป็น “หวัดร้อน” ลักษณะของอุจจาระก็บอกได้ เช่นกันว่า เรามีอาการร้อนหรือเย็นมากเกินไป ถ้าอุจจาระเป็นก้อนแข็ง สีเข้ม กลิ่นเหม็นผิดปกติ แสดงว่ามีอาการร้อน ถ้าอุจจาระเหลว ท้องร้วง แสดงว่ามีอาการเย็น เมื่อร่างกายป่วยจากการเสียสมดุล ร้อน-เย็น ตามหลักแพทย์แผนจีนจึง ปรับสมดุลคืนมาด้วยการรับประทานอาหารที่มีฤทธิ์ตรงกันข้าม ส่วนวิธีดูว่าอาหารใดมีฤทธิ์ใด ให้สังเกตจากรสชาติ ถ้ากินผลไม้หรืออาหารชนิดใดมากๆแล้วรู้สึกคอแห้ง เจ็บคอ ก็แสดงว่ามี ฤทธิ์ร้อน ถ้ากินผลไม้หรืออาหารชนิดใดแล้วชุ่มคอ กินมากๆท้องอืดแน่นหน้าอก ก็แสดงว่าเป็นอาหาร ฤทธิ์เย็น อาหารฤทธิ์เย็น ได้แก่ มะระ ฟักเขียว บวบ ไช้เท้า ผักกาดขาว หน่อไม้ ดอกไม้จีน รากบัว ผักบุ้ง มะเขือเทศ ขึ้นฉ่าย เห็ดหูหนู เห็ดฟาง ถั่วเขียว ทับทิม เก๊กฮวย ส้ม บัวบก ส้มโอ แตงโม สับปะรด อ้อย มะขาม มะละกอ สาลี่ แห้ว แอ๊ปเปิ้ล มังคุด หอย ปลาไหล อาหารฤทธิ์ปานกลาง ได้แก่ …

ทุกวันนี้ การที่คนเราสามารถพูดจาติดต่อกันได้เข้าใจ ก็เพราะระบบเสียงต่างๆ ที่คนเผ่าพันธุ์เดียวกับเราสร้างเอาไว้ เพื่อบอกความหมายต่างๆ จากการค้นคว้าทำให้เรารู้ว่า มนุษย์เริ่มสื่อสารกันด้านภาษา ด้วยระบบเสียง ตั้งแต่เมื่อสมัย 100,000 ปีก่อนยุคพระเยซูโน่นแน่ะ คือเมื่อสมัยมนุษย์ นีอันเดอร์ทัลนั่นเริ่มต้น ก็เลียนเสียงสัตว์ต่างๆ ก่อน อย่างเสียงเห่าของสุนัข มาประกอบท่าทางชูไม้ชูมือ จนในที่สุดก็กลายเป็นภาษาใช้สื่อสารกัน แม้ในปัจจุบัน ก็ยังมีชนเผ่าหนึ่งในแอฟริกา ที่ใช้ภาษาที่เป็นเสียงคลิกแคลกในลำคอสื่อสารกัน ส่วนคนตุรกีก็มีคำที่ไม่ได้พูด แต่ใช้วิธีผิวปากออกมาเป็นความหมายเลย ที่มา: หนังสือเรื่อง ความรู้ทั่วไป เล่ม 2 โดย สุเมธ สง่าลี และน้องสร้าง จาก http://www.thaihp.com รวบรวมข้อมูลโดย: งานพัฒนาและจัดการสารสนเทศ ฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศห้องสมุด