หนังสือ “สรรพคุณพืชสมุนไพรยาไทยบรรเทาโรค” เล่มนี้ ได้กล่าวถึงพืชพรรณไม้นานาชนิด ที่นำมาปรุงเป็นยารักษาโรค โดยบอกสรรพคุณของพืชแต่ละชนิดว่า มีส่วนใดบ้างที่นำมาปรุงยาได้ เช่น ราก แก่น เปลือกต้น กระพี้ ดอก ใบ ลูก เปลือกลูก ฝัก เมล็ด เกสร ยาง หัว หรือ เหง้า ซึ่งพันธุ์ไม้สมุนไพรเหล่านั้นได้แบ่งออกเป็นหลายชนิดคือ จำพวกต้น มีทั้งพืชล้มลุก พืชยืนต้น ขนาดเล็ก ใหญ่ สูง ต่ำ เป็นไม้ทรงพุ่ม ทรงสูง มีแก่นบ้างไม่มีแก่นบ้าง จำพวกเถาและเครือ ซึ่งจะพาดพันลำต้นไปตามสิ่งอื่นๆ หรือเลื้อยไปตามพื้นดิน โดยอาจมีเถาหรือเครือ เล็กบ้างใหญ่บ้าง สั้นบ้าง ยาวบ้าง จำพวกเหง้าหรือหัว คือพืชพวกที่ลงหัวหรือมีลำต้นใต้ดิน( เหง้า ) จำพวกผัก มีต้นเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง อยู่ในน้ำบ้าง บนบกบ้าง จำพวกหญ้า เป็นพืชซึ่งมักจะเป็นกอ ส่วนมากมีใบแคบ เป็นแถบยาว อยู่บนบกบ้าง ในน้ำบ้าง หนังสือเล่มนี้เมื่อผู้อ่านได้อ่านแล้วจะมองเห็น และรู้ถึงสรรพคุณอันมีคุณค่าของพืชสมุนไพรนั้นๆ ได้เป็นอย่างดี
ชื่อเรื่อง: สรรพคุณพืชสมุนไพร ยาไทยบรรเทาโรค
ผู้แต่ง: สุธี วรคีรีนิมิต
สถานที่: ชั้น 5 อาคาร 1
สารบัญ
- เภสัชกรรม หน้า 12
- หลักและข้อกำหนดในการปรุงยาไทย หน้า 14
- กำหนดอายุของยาที่ปรุงแล้ว หน้า 18
- กกร่ม หน้า 33
- ยาแก้ไข้ เนื่องจากสมองอักเสบ (ขนานที่ 1) หน้า 34
- ยาแก้ไข้ เนื่องจากสมองอักเสบ (ขนานที่ 2) หน้า 34
- กระจับ หน้า 37
- ยากระตุ้นกุมาร (ขนานที่ 1) หน้า 38
- ยากระตุ้นกุมาร (ขนานที่ 2) หน้า 38
- กระถิน หน้า 41
- ยาตัดรากหนองใน หน้า 307
- อบเชย หน้า 309
- ยาแก้มุตกิต หน้า 310
- ยาดมแก้หวัด หน้า 311
- อบเชย หน้า 312
- ยาวิสัมพยาใหญ่ หน้า 313
- ยาไทยบำรุงโลหิต หน้า 314
- เอื้องหมายนา หน้า 316
- ยาแก้บวมน้ำ หน้า 317
- ยาแก้ไอกรน หน้า 318
