> พระราชประวัติ 
    .... พ่อกูชื่อศรีอินทราทิตย์  
    .... พระนาม 
    .... ครองราชย์  
 > พระราชบิดาแห่งอักษรไทย
 > พระเกียรติคุณแผ่ไพศาล 
 > ธรรมะในศิลาจารึก 
 > ปกิณกะ
 > สัตยาธิษฐาน 

 > บรรณานุกรม 
 > คณะผู้จัดทำ 

 > หน้าแรก 

          เมื่อชั่วพ่อกู กูบำเรอแก่พ่อกู กูบำเรอแก่แม่กู กูได้ตัวเนื้อตัวปลา กูเอามาแก่พ่อกู กูได้หมากส้มหมากหวาน อันใดกินอร่อยกินดี กูเอามาแก่พ่อกู กูไปตีหนังวังช้างได้ กูเอามาแก่พ่อกู กูไปท่บ้านท่เมือง ได้ช้างได้งวง ได้ปั่วได้นาง ได้เงินได้ทอง กูเอามาเวนแก่พ่อกู  พ่อกูตาย ยังพี่กู กูพร่ำบำเรอแก่พี่กู ดังบำเรอแก่พ่อกู พี่กูตาย จึงได้เมืองแก่กูทั้งกลม

ภาพถอดตัวอักษรบางส่วน จากหลักศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ด้านที่ ๑

          จากศิลาจารึก พงศาวดารโยนก เป็นต้น ต่างได้ระบุไว้ชัดเจนว่าพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ได้ขึ้นครองราชย์สมบัติ ต่อจากพ่อขุนบานเมือง ผู้เป็นพระเชษฐา นับเป็นรัชกาลที่ ๓ ในราชวงศ์พระร่วงที่ปกครองราชอาณาจักรสุโขทัย ในตำราบางเล่ม ท่านผู้รู้ได้กล่าวว่ายังคงเป็นเชื้อสายในราชวงศ์เชียงแสนที่สืบต่อสายเลือดไทยกันมาแต่โยนกนคร เพียงแต่มาเริ่มตั้งต้นนับตระกูลกันใหม่ ในยุคพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ 
          ส่วนพ่อขุนรามคำแหงมหาราชจะขึ้นครองราชย์สมบัติในปีพระพุทธศักราชใดแน่ชัดนั้น ไม่สามารถระบุได้ เป็นการศึกษาจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์และสันนิษฐานว่าพระองค์ทรงครองราชย์สมบัติเป็นระยะเวลาประมาณ ๔๐ ปี ในช่วงปีพระพุทธศักราช ๑๘๑๗ ถึง ๑๘๖๐  ขณะนั้นพระองค์ทรงพระชนมายุได้ ๓๖ พรรษา 
  

          ท่านผู้รู้หลายท่านได้จัดลำดับปีการครองราชย์และปีที่สวรรคตของพระมหากษัตริย์ในกรุงสุโขทัยไว้เป็นที่แตกต่างกันอยู่พอสมควร โดยเป็นการคาดการณ์ ว่าพระองค์ทรงเสด็จขึ้นครองราชย์และเสด็จสวรรคตในปีพระพุทธศักราชใด  เช่น